Verbum

zatwierdzić

зак. зацвердзіць

zatyczka

ж. затычка, шпунт, корак

zatykać

незак.

1. затыкаць, засоўваць;

2. затыкаць, закупорваць;

3. уздымаць;

гл. zatknąć

zatytułować

зак. даць загаловак; азагаловіць; назваць

zaufać

зак. даверыць; даверыцца;

zaufać tajemnicę — даверыць тайну;

jemu można zaufać — яму можна даверыцца

zaufanie

н. давер;

godny ~a — варты даверу;

powiedzieć w ~u — сказаць па сакрэце;

mąż ~a — давераная асоба

zaufany

давераны;

zaufany człowiek — a) давераная асоба;

чалавек варты даверу; надзейны чалавек

zaułek

м. вулка; завулак;

ślepy zaułek — тупік;

zabrnąć w ślepy zaułek — зайсці ў тупік

zausznik

м.

1. памагаты; супольнік; хаўруснік;

2. нагаворшчык; даносчык; шаптун

zauważać

незак. заўважаць; прыкмячаць