Verbum

burzan, ~u

м. бур’ян; пустазелле

burzący

1. дзеепрыслоўе ад burzyć;

2. вайск. фугасны;

bomba ~a — фугасная бомба

burzenie

н. разбурэнне

burzenie się

н.

1. браджэнне;

2. хваляванне

burzliwość

ж.

1. бурнасць;

2. фіз. турбулентнасць

burzliwy

1. бурны;

2. фіз. турбулентны

burzowy

навальнічны

burzyciel

м.

1. разбуральнік; парушальнік;

2. бунтар

burzycielski

1. разбуральны;

2. бунтарскі

burzyć

незак.

1. разбураць; ламаць;

2. хваляваць;

wiatr burzyć wodę — вецер уздымае хвалі;

3. кудлаціць (валасы);

4. падбухторваць; бунтаваць;

~ć krew — хваляваць; узбуджаць; бударажыць