Verbum

gromadzki

абшчынны; грамадскі; які належыць грамадзе

gromić

незак.

1. лаяць; асуджаць;

2. граміць, біць

gromki

гучны; шумны

gromnica

ж. грамніца

gromniczny

грамнічны;

święto Matki Boskiej Gromnicznej — Грамніцы

gromowładca

ж. грамавержац

gromowy

грамавы

groniasty

у выглядзе гронкі; гронкападобны;

kwiatostan groniasty бат. гронка (суквецце)

gronkowiec

м. мед. стафілакок

grono

н.

1. гронка;

~o jarzębiny — гронка рабіны;

2. група, кола; асяроддзе;

~o nauczycielskie — кола настаўнікаў;

~o rodzinne — сямейнае кола; сям’я;

w ~ie towarzyszy — у асяроддзі сяброў; у сяброўскай кампаніі;

przyjąć do swego ~a — прыняць у сваё кола (у сваю кампанію)