Verbum

garnirować

незак.

1. гарніраваць;

2. уст. упрыгожваць сукенку; нашываць упрыгожанні; аздабляць, аблямоўваць

garnirowanie

н. гарніраванне

garnitur, ~u

м.

1. касцюм (мужчынскі);

2. гарнітур, камплект, набор;

garnitur do kawy — сервіз для кавы;

drugi garnitur — другарадныя асобы

garnizon, ~u

м. гарнізон

garnizonowy

гарнізонны

garnuszek

м. гаршчочак;

być u kogo na ~ku разм. быць на ўтрыманні ў каго

garsoniera

ж. кватэра халасцяка; халасцяцкая кватэра

garsonka

ж.

1. жаночы касцюм;

2. прычоска пад хлопчыка

garstka

ж.

1. далонька; кулачок;

2. жменя; жменька;

garstka orzechów — жменька арэхаў

garść

ж.

1. рука; кулак; далонь;

ścisnąć w ~ci — заціснуць у кулаку;

nie wypuścić z ~ci — не выпусціць з рук;

2. жменя;

pełną ~cią — поўнымі прыгаршчамі;

trzymać w ~ci — трымаць у руках;

wziąć się w ~ć разм. узяць сябе ў рукі; сабрацца