Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zgrzeszyć

зак. саграшыць

zgrzybiały

лядашчы, лядачы; састарэлы; сапселы;

zgrzybiały starzec — лядашчы стары

zgrzybieć

зак. састарэць, сапсець

zgrzyt, ~u

м.

1. скрыгат; скрыгатанне;

2. перан. разлад

zgrzytać

незак. скрыгатаць;

zgrzytać zębami — скрыгатаць зубамі

zgrzytanie

н. скрыгат; скрыгатанне

zguba

ж.

1. пагібель;

2. згуба

zgubić

зак.

1. згубіць;

zgubić ślad — згубіць след;

2. загубіць;

zgubić takt — збіцца з такту

zgubić się

зак.

1. згубіцца;

2. заблукаць;

3. разгубіцца

zgubny

згубны, пагібельны