Verbum

beznadziejnie

безнадзейна

beznadziejny

beznadziejn|y

1. безнадзейны; кепскі;

~y stan — безнадзейны стан;

~a sprawa — безнадзейная (кепская) справа;

~a pogoda — кепскае надвор’е;

2. перан. безнадзейны; поўны;

~y dureń — поўны дурань

beznamiętny

бясстрасны, халодны

beznogi

бязногі

beznosy

бязносы

bezogoniasty

бясхвосты

bezoki

бязвокі

bezokolicznik

м. лінгв. інфінітыў; неазначальная форма дзеяслова

bezosobowy

bezosobow|y

безасабовы;

zdanie ~e грам. безасабовы сказ

bezostny

безасцюковы