Verbum

gwałcenie

н.

1. гвалтаванне, гвалчанне;

2. парушэнне;

gwałcenie prawa — парушэнне закона

gwałciciel

м.

1. гвалтаўнік;

2. парушальнік

gwałcić

незак.

1. гвалтоўна прымушаць; прымушаць сілай;

2. гвалціць; гвалтаваць; сільнічаць;

3. парушаць

gwałt, ~u

м.

1. гвалт, насілле;

~em — гвалтам, сілаю, сілком;

2. згвалтаванне;

dokonać ~u na kim — згвалціць каго;

3. мітусня; крык, шум, галас, гвалт;

na gwałt — а) спешна; безадкладна;

абавязкова;

~u! — ратуйце!;

nie ma ~u — няма патрэбы спяшацца; не да спеху

gwałtownie

1. імкліва; бурна;

2. раптоўна; рэзка; р kto gwałtownie potrzebuje czego — каму да зарэзу патрэбна што

gwałtowność

ж.

1. імклівасць;

2. запальчывасць, нястрыманасць;

3. раптоўнасць, рэзкасць

gwałtowny

1. імклівы, бурны; парывісты;

2. запальчывы, імпульсіўны;

3. гвалтоўны, нечаканы; рэзкі;

~a śmierć — гвалтоўная смерць

gwar, ~u

м. шум, гоман, гамана

gwara

ж. лінгв.

1. гаворка; дыялект;

2. арго; жаргон;

gwara warszawska — варшаўскае арго;

3. уст. гутарка; гаворка

gwarancja

ж. гарантыя; парука;

roczna gwarancja — гадавая гарантыя;

gwarancja bankowa — банкаўская гарантыя;

gwarancja transferowa — гарантыя па трансферы;

gwarancja ubezpieczeniowa — страхавая гарантыя;

gwarancja wzajemna — узаемная гарантыя