Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
clmnprw
i.

świszczący

свісцячы

świt, ~u

м. світанне, досвітак, золак;

o świcie — на світанні, досвіткам, на золку

świta

ж. світа

świtać

świta|ć

незак. світаць, развідняцца, развіднівацца;

myśl mi świtać — у мяне мільгае думка

świtanie

н. світанне, досвітак, золак

świtezianka

ж.

1. страказа;

2. русалка; свіцязянка (у возеры Свіцязь)

świtka

ж. світка