Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ісце́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ісце́ц істцы́
Р. істца́ істцо́ў
Д. істцу́ істца́м
В. істца́ істцо́ў
Т. істцо́м істца́мі
М. істцу́ істца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ісці́

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іду́ ідзё́м
2-я ас. ідзе́ш ідзяце́
3-я ас. ідзе́ іду́ць
Прошлы час
м. ішо́ў ішлі́
ж. ішла́
н. ішло́
Загадны лад
2-я ас. ідзі́ ідзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ідучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ісці́зна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ісці́зна
Р. ісці́зны
Д. ісці́зне
В. ісці́зну
Т. ісці́знай
ісці́знаю
М. ісці́зне

Крыніцы: piskunou2012.

і́сцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́сцік і́сцікі
Р. і́сціка і́сцікаў
Д. і́сціку і́сцікам
В. і́сцік і́сцікі
Т. і́сцікам і́сцікамі
М. і́сціку і́сціках

Крыніцы: piskunou2012.

і́сціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. і́сціна і́сціны
Р. і́сціны і́сцін
Д. і́сціне і́сцінам
В. і́сціну і́сціны
Т. і́сцінай
і́сцінаю
і́сцінамі
М. і́сціне і́сцінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́сцінны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́сцінны і́сцінная і́сціннае і́сцінныя
Р. і́сціннага і́сціннай
і́сціннае
і́сціннага і́сцінных
Д. і́сціннаму і́сціннай і́сціннаму і́сцінным
В. і́сцінны (неадуш.)
і́сціннага (адуш.)
і́сцінную і́сціннае і́сцінныя (неадуш.)
і́сцінных (адуш.)
Т. і́сцінным і́сціннай
і́сціннаю
і́сцінным і́сціннымі
М. і́сцінным і́сціннай і́сцінным і́сцінных

Крыніцы: piskunou2012.

ісці́ся

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ідзе́цца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. ішло́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ісці́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ісці́ца ісці́цы
Р. ісці́цы ісці́ц
Д. ісці́цы ісці́цам
В. ісці́цу ісці́ц
Т. ісці́цай
ісці́цаю
ісці́цамі
М. ісці́цы ісці́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́сціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. і́сціцца і́сцяцца
Прошлы час
м. і́сціўся і́сціліся
ж. і́сцілася
н. і́сцілася
Загадны лад
2-я ас. і́сціся і́сціцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час і́сцячыся

Крыніцы: piskunou2012.

і́сціць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. і́шчу і́сцім
2-я ас. і́сціш і́сціце
3-я ас. і́сціць і́сцяць
Прошлы час
м. і́сціў і́сцілі
ж. і́сціла
н. і́сціла
Загадны лад
2-я ас. і́сці і́сціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час і́сцячы

Крыніцы: piskunou2012.