ісці́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ісці́ца ісці́цы
Р. ісці́цы ісці́ц
Д. ісці́цы ісці́цам
В. ісці́цу ісці́ц
Т. ісці́цай
ісці́цаю		 ісці́цамі
М. ісці́цы ісці́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)