ісці́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ісці́ца | ісці́цы | |
| ісці́цы | ісці́ц | |
| ісці́цы | ісці́цам | |
| ісці́цу | ісці́ц | |
| ісці́цай ісці́цаю |
ісці́цамі | |
| ісці́цы | ісці́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)