Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
аеіклмноптуфцы

існава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. існава́нне
Р. існава́ння
Д. існава́нню
В. існава́нне
Т. існава́ннем
М. існава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

існава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. існую́ існуё́м
2-я ас. існуе́ш існуяце́
3-я ас. існуе́ існую́ць
Прошлы час
м. існава́ў існава́лі
ж. існава́ла
н. існава́ла
Загадны лад
2-я ас. існу́й існу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час існуючы́
існу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. і́снасць
Р. і́снасці
Д. і́снасці
В. і́снасць
Т. і́снасцю
М. і́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

існу́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. існу́ючы існу́ючая існу́ючае існу́ючыя
Р. існу́ючага існу́ючай
існу́ючае		 існу́ючага існу́ючых
Д. існу́ючаму існу́ючай існу́ючаму існу́ючым
В. існу́ючы (неадуш.) існу́ючую існу́ючае існу́ючыя (неадуш.)
Т. існу́ючым існу́ючай
існу́ючаю		 існу́ючым існу́ючымі
М. існу́ючым існу́ючай існу́ючым існу́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

існу́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. існу́ючы існу́ючая існу́ючае існу́ючыя
Р. існу́ючага існу́ючай
існу́ючае		 існу́ючага існу́ючых
Д. існу́ючаму існу́ючай існу́ючаму існу́ючым
В. існу́ючы (неадуш.) існу́ючую існу́ючае існу́ючыя (неадуш.)
Т. існу́ючым існу́ючай
існу́ючаю		 існу́ючым існу́ючымі
М. існу́ючым існу́ючай існу́ючым існу́ючых

Кароткая форма: існу́юча.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

і́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́сны і́сная і́снае і́сныя
Р. і́снага і́снай
і́снае		 і́снага і́сных
Д. і́снаму і́снай і́снаму і́сным
В. і́сны (неадуш.)
і́снага (адуш.)		 і́сную і́снае і́сныя (неадуш.)
і́сных (адуш.)
Т. і́сным і́снай
і́снаю		 і́сным і́снымі
М. і́сным і́снай і́сным і́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

і́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́сны і́сная і́снае і́сныя
Р. і́снага і́снай
і́снае		 і́снага і́сных
Д. і́снаму і́снай і́снаму і́сным
В. і́сны (неадуш.)
і́снага (адуш.)		 і́сную і́снае і́сныя (неадуш.)
і́сных (адуш.)
Т. і́сным і́снай
і́снаю		 і́сным і́снымі
М. і́сным і́снай і́сным і́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.