існу́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. існу́ючы існу́ючая існу́ючае існу́ючыя
Р. існу́ючага існу́ючай
існу́ючае		 існу́ючага існу́ючых
Д. існу́ючаму існу́ючай існу́ючаму існу́ючым
В. існу́ючы (неадуш.) існу́ючую існу́ючае існу́ючыя (неадуш.)
Т. існу́ючым існу́ючай
існу́ючаю		 існу́ючым існу́ючымі
М. існу́ючым існу́ючай існу́ючым існу́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)