Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

іпадро́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іпадро́м іпадро́мы
Р. іпадро́ма іпадро́маў
Д. іпадро́му іпадро́мам
В. іпадро́м іпадро́мы
Т. іпадро́мам іпадро́мамі
М. іпадро́ме іпадро́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іпадро́маўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іпадро́маўскі іпадро́маўская іпадро́маўскае іпадро́маўскія
Р. іпадро́маўскага іпадро́маўскай
іпадро́маўскае
іпадро́маўскага іпадро́маўскіх
Д. іпадро́маўскаму іпадро́маўскай іпадро́маўскаму іпадро́маўскім
В. іпадро́маўскі (неадуш.)
іпадро́маўскага (адуш.)
іпадро́маўскую іпадро́маўскае іпадро́маўскія (неадуш.)
іпадро́маўскіх (адуш.)
Т. іпадро́маўскім іпадро́маўскай
іпадро́маўскаю
іпадро́маўскім іпадро́маўскімі
М. іпадро́маўскім іпадро́маўскай іпадро́маўскім іпадро́маўскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

іпадро́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іпадро́мны іпадро́мная іпадро́мнае іпадро́мныя
Р. іпадро́мнага іпадро́мнай
іпадро́мнае
іпадро́мнага іпадро́мных
Д. іпадро́мнаму іпадро́мнай іпадро́мнаму іпадро́мным
В. іпадро́мны (неадуш.)
іпадро́мнага (адуш.)
іпадро́мную іпадро́мнае іпадро́мныя (неадуш.)
іпадро́мных (адуш.)
Т. іпадро́мным іпадро́мнай
іпадро́мнаю
іпадро́мным іпадро́мнымі
М. іпадро́мным іпадро́мнай іпадро́мным іпадро́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

іпадыя́кан

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іпадыя́кан іпадыя́каны
Р. іпадыя́кана іпадыя́канаў
Д. іпадыя́кану іпадыя́канам
В. іпадыя́кана іпадыя́канаў
Т. іпадыя́канам іпадыя́канамі
М. іпадыя́кане іпадыя́канах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

іпадыя́канскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іпадыя́канскі іпадыя́канская іпадыя́канскае іпадыя́канскія
Р. іпадыя́канскага іпадыя́канскай
іпадыя́канскае
іпадыя́канскага іпадыя́канскіх
Д. іпадыя́канскаму іпадыя́канскай іпадыя́канскаму іпадыя́канскім
В. іпадыя́канскі (неадуш.)
іпадыя́канскага (адуш.)
іпадыя́канскую іпадыя́канскае іпадыя́канскія (неадуш.)
іпадыя́канскіх (адуш.)
Т. іпадыя́канскім іпадыя́канскай
іпадыя́канскаю
іпадыя́канскім іпадыя́канскімі
М. іпадыя́канскім іпадыя́канскай іпадыя́канскім іпадыя́канскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

іпадыя́канства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. іпадыя́канства
Р. іпадыя́канства
Д. іпадыя́канству
В. іпадыя́канства
Т. іпадыя́канствам
М. іпадыя́канстве

Крыніцы: piskunou2012.

іпакры́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іпакры́т іпакры́ты
Р. іпакры́та іпакры́таў
Д. іпакры́ту іпакры́там
В. іпакры́та іпакры́таў
Т. іпакры́там іпакры́тамі
М. іпакры́це іпакры́тах

Крыніцы: piskunou2012.

іпакры́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. іпакры́цтва
Р. іпакры́цтва
Д. іпакры́цтву
В. іпакры́цтва
Т. іпакры́цтвам
М. іпакры́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

Іпалі́т

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Іпалі́т Іпалі́ты
Р. Іпалі́та Іпалі́таў
Д. Іпалі́ту Іпалі́там
В. Іпалі́та Іпалі́таў
Т. Іпалі́там Іпалі́тамі
М. Іпалі́це Іпалі́тах

Іпалі́таўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Іпалі́таўка
Р. Іпалі́таўкі
Д. Іпалі́таўцы
В. Іпалі́таўку
Т. Іпалі́таўкай
Іпалі́таўкаю
М. Іпалі́таўцы