іпры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іпры́т | |
іпры́ту | |
іпры́ту | |
іпры́т | |
іпры́там | |
іпры́це |
Крыніцы:
іпры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іпры́т | |
іпры́ту | |
іпры́ту | |
іпры́т | |
іпры́там | |
іпры́це |
Крыніцы:
іпры́тавы
прыметнік, адносны
іпры́тавы | іпры́тавая | іпры́тавае | іпры́тавыя | |
іпры́тавага | іпры́тавай іпры́тавае |
іпры́тавага | іпры́тавых | |
іпры́таваму | іпры́тавай | іпры́таваму | іпры́тавым | |
іпры́тавы ( іпры́тавага ( |
іпры́тавую | іпры́тавае | іпры́тавыя ( іпры́тавых ( |
|
іпры́тавым | іпры́тавай іпры́таваю |
іпры́тавым | іпры́тавымі | |
іпры́тавым | іпры́тавай | іпры́тавым | іпры́тавых |
Крыніцы: