іпакры́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| іпакры́т | іпакры́ты | |
| іпакры́та | іпакры́таў | |
| іпакры́ту | іпакры́там | |
| іпакры́та | іпакры́таў | |
| іпакры́там | іпакры́тамі | |
| іпакры́це | іпакры́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)