Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д ж з к л м н п р с т ў ф х ц ш ю

а г д е і к н ц ы ь

ю́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ю́ны	ю́ная	ю́нае	ю́ныя
Р.	ю́нага	ю́най ю́нае	ю́нага	ю́ных
Д.	ю́наму	ю́най	ю́наму	ю́ным
В.	ю́ны (неадуш.) ю́нага (адуш.)	ю́ную	ю́нае	ю́ныя (неадуш.) ю́ных (адуш.)
Т.	ю́ным	ю́най ю́наю	ю́ным	ю́нымі
М.	ю́ным	ю́най	ю́ным	ю́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ю́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.
	м.
Н.	Ю́ны
Р.	Ю́нага
Д.	Ю́наму
В.	Ю́ны
Т.	Ю́ным
М.	Ю́ным