Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзклмнпрстўфхцшю
агдеікнцыь

юнна́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юнна́т юнна́ты
Р. юнна́та юнна́таў
Д. юнна́ту юнна́там
В. юнна́та юнна́таў
Т. юнна́там юнна́тамі
М. юнна́це юнна́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юнна́таўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юнна́таўскі юнна́таўская юнна́таўскае юнна́таўскія
Р. юнна́таўскага юнна́таўскай
юнна́таўскае		 юнна́таўскага юнна́таўскіх
Д. юнна́таўскаму юнна́таўскай юнна́таўскаму юнна́таўскім
В. юнна́таўскі (неадуш.)
юнна́таўскага (адуш.)		 юнна́таўскую юнна́таўскае юнна́таўскія (неадуш.)
юнна́таўскіх (адуш.)
Т. юнна́таўскім юнна́таўскай
юнна́таўскаю		 юнна́таўскім юнна́таўскімі
М. юнна́таўскім юнна́таўскай юнна́таўскім юнна́таўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

юнна́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. юнна́тка юнна́ткі
Р. юнна́ткі юнна́так
Д. юнна́тцы юнна́ткам
В. юнна́тку юнна́так
Т. юнна́ткай
юнна́ткаю		 юнна́ткамі
М. юнна́тцы юнна́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

юнна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юнна́цкі юнна́цкая юнна́цкае юнна́цкія
Р. юнна́цкага юнна́цкай
юнна́цкае		 юнна́цкага юнна́цкіх
Д. юнна́цкаму юнна́цкай юнна́цкаму юнна́цкім
В. юнна́цкі (неадуш.)
юнна́цкага (адуш.)		 юнна́цкую юнна́цкае юнна́цкія (неадуш.)
юнна́цкіх (адуш.)
Т. юнна́цкім юнна́цкай
юнна́цкаю		 юнна́цкім юнна́цкімі
М. юнна́цкім юнна́цкай юнна́цкім юнна́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.