Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шло́кат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шло́кат
Р. шло́кату
Д. шло́кату
В. шло́кат
Т. шло́катам
М. шло́каце

Крыніцы: piskunou2012.

шло́катна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
шло́катна - -

Крыніцы: piskunou2012.

шло́катны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шло́катны шло́катная шло́катнае шло́катныя
Р. шло́катнага шло́катнай
шло́катнае
шло́катнага шло́катных
Д. шло́катнаму шло́катнай шло́катнаму шло́катным
В. шло́катны (неадуш.)
шло́катнага (адуш.)
шло́катную шло́катнае шло́катныя (неадуш.)
шло́катных (адуш.)
Т. шло́катным шло́катнай
шло́катнаю
шло́катным шло́катнымі
М. шло́катным шло́катнай шло́катным шло́катных

Крыніцы: piskunou2012.

шло́панне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шло́панне
Р. шло́пання
Д. шло́панню
В. шло́панне
Т. шло́паннем
М. шло́панні

Крыніцы: piskunou2012.

шло́паць

‘гучна, з шумам біцца аб што-небудзь, удараць па чым-небудзь, шлёпаць (яблыкі шлопаюць у траву, боты шлопаюць па нагах)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шло́паю шло́паем
2-я ас. шло́паеш шло́паеце
3-я ас. шло́пае шло́паюць
Прошлы час
м. шло́паў шло́палі
ж. шло́пала
н. шло́пала
Загадны лад
2-я ас. шло́пай шло́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шло́паючы

Крыніцы: piskunou2012.

шло́пнуць

‘гучна, з шумам ударыцца па чым-небудзь, аб што-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шло́пну шло́пнем
2-я ас. шло́пнеш шло́пнеце
3-я ас. шло́пне шло́пнуць
Прошлы час
м. шло́пнуў шло́пнулі
ж. шло́пнула
н. шло́пнула
Загадны лад
2-я ас. шло́пні шло́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шло́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.