шло́паць
‘гучна, з шумам біцца аб што-небудзь, удараць па чым-небудзь, шлёпаць (яблыкі шлопаюць у траву, боты шлопаюць па нагах)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| шло́паю | шло́паем | |
| шло́паеш | шло́паеце | |
| шло́пае | шло́паюць | |
| Прошлы час | ||
| шло́паў | шло́палі | |
| шло́пала | ||
| шло́пала | ||
| Загадны лад | ||
| шло́пай | шло́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шло́паючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)