цма́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цма́канне | |
цма́кання | |
цма́канню | |
цма́канне | |
цма́каннем | |
цма́канні |
Крыніцы:
цма́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цма́канне | |
цма́кання | |
цма́канню | |
цма́канне | |
цма́каннем | |
цма́канні |
Крыніцы:
цмакану́ць
‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакануць языком); пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
цмакану́ | цмаканё́м | |
цмакане́ш | цмаканяце́ | |
цмакане́ | цмакану́ць | |
Прошлы час | ||
цмакану́ў | цмакану́лі | |
цмакану́ла | ||
цмакану́ла | ||
Загадны лад | ||
цмакані́ | цмакані́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
цмакану́ўшы |
Крыніцы:
цма́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
цма́каю | цма́каем | |
цма́каеш | цма́каеце | |
цма́кае | цма́каюць | |
Прошлы час | ||
цма́каў | цма́калі | |
цма́кала | ||
цма́кала | ||
Загадны лад | ||
цма́кай | цма́кайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
цма́каючы |
Крыніцы:
цма́кнуць
‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакнуць языком); пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
цма́кну | цма́кнем | |
цма́кнеш | цма́кнеце | |
цма́кне | цма́кнуць | |
Прошлы час | ||
цма́кнуў | цма́кнулі | |
цма́кнула | ||
цма́кнула | ||
Загадны лад | ||
цма́кні | цма́кніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
цма́кнуўшы |
Крыніцы: