цма́кнуць
‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакнуць языком); пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| цма́кну | цма́кнем | |
| цма́кнеш | цма́кнеце | |
| цма́кне | цма́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| цма́кнуў | цма́кнулі | |
| цма́кнула | ||
| цма́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| цма́кні | цма́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цма́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)