цма́кнуць
‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакнуць языком); пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
цма́кну | цма́кнем | |
цма́кнеш | цма́кнеце | |
цма́кне | цма́кнуць | |
Прошлы час | ||
цма́кнуў | цма́кнулі | |
цма́кнула | ||
цма́кнула | ||
Загадны лад | ||
цма́кні | цма́кніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
цма́кнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)