Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

О́б

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. О́б
Р. Абі́
Д. Абі́
В. О́б
Т. О́б’ю
М. Абі́

о́бак

прыназоўнік

Крыніцы: tsbm1984.

О́баль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 1 скланенне

адз.
Н. О́баль
Р. О́балі
Д. О́балі
В. О́баль
Т. О́баллю
М. О́балі

Крыніцы: krapivabr2012.

О́баль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. О́баль
Р. О́балі
Д. О́балі
В. О́баль
Т. О́баллю
М. О́балі

о́бальскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́бальскі о́бальская о́бальскае о́бальскія
Р. о́бальскага о́бальскай
о́бальскае
о́бальскага о́бальскіх
Д. о́бальскаму о́бальскай о́бальскаму о́бальскім
В. о́бальскі (неадуш.)
о́бальскага (адуш.)
о́бальскую о́бальскае о́бальскія (неадуш.)
о́бальскіх (адуш.)
Т. о́бальскім о́бальскай
о́бальскаю
о́бальскім о́бальскімі
М. о́бальскім о́бальскай о́бальскім о́бальскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

о́бдым

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. о́бдым
Р. о́бдыму
Д. о́бдыму
В. о́бдым
Т. о́бдымам
М. о́бдыме

Крыніцы: piskunou2012.

о́бер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер о́беры
Р. о́бера о́бераў
Д. о́беру о́берам
В. о́бера о́бераў
Т. о́берам о́берамі
М. о́беру о́берах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

оберфю́рар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. оберфю́рар оберфю́рары
Р. оберфю́рара оберфю́рараў
Д. оберфю́рару оберфю́рарам
В. оберфю́рара оберфю́рараў
Т. оберфю́рарам оберфю́рарамі
М. оберфю́рару оберфю́рарах

Крыніцы: piskunou2012.

обершарфю́рар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. обершарфю́рар обершарфю́рары
Р. обершарфю́рара обершарфю́рараў
Д. обершарфю́рару обершарфю́рарам
В. обершарфю́рара обершарфю́рараў
Т. обершарфю́рарам обершарфю́рарамі
М. обершарфю́рару обершарфю́рарах

Крыніцы: piskunou2012.

оберштурмбанфю́рар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. оберштурмбанфю́рар оберштурмбанфю́рары
Р. оберштурмбанфю́рара оберштурмбанфю́рараў
Д. оберштурмбанфю́рару оберштурмбанфю́рарам
В. оберштурмбанфю́рара оберштурмбанфю́рараў
Т. оберштурмбанфю́рарам оберштурмбанфю́рарамі
М. оберштурмбанфю́рару оберштурмбанфю́рарах

Крыніцы: piskunou2012.