о́бер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер о́беры
Р. о́бера о́бераў
Д. о́беру о́берам
В. о́бера о́бераў
Т. о́берам о́берамі
М. о́беру о́берах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)