оберфю́рар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| оберфю́рар | оберфю́рары | |
| оберфю́рара | оберфю́рараў | |
| оберфю́рару | оберфю́рарам | |
| оберфю́рара | оберфю́рараў | |
| оберфю́рарам | оберфю́рарамі | |
| оберфю́рару | оберфю́рарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)