оберштурмбанфю́рар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
оберштурмбанфю́рар | оберштурмбанфю́рары | |
оберштурмбанфю́рара | оберштурмбанфю́рараў | |
оберштурмбанфю́рару | оберштурмбанфю́рарам | |
оберштурмбанфю́рара | оберштурмбанфю́рараў | |
оберштурмбанфю́рарам | оберштурмбанфю́рарамі | |
оберштурмбанфю́рару | оберштурмбанфю́рарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)