Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
ц

Мсце́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мсце́нне
Р. Мсце́ння
Д. Мсце́нню
В. Мсце́нне
Т. Мсце́ннем
М. Мсце́нні

Мсці́бава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мсці́бава
Р. Мсці́бава
Д. Мсці́баву
В. Мсці́бава
Т. Мсці́бавам
М. Мсці́баве

мсці́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мсці́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мсці́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мсці́васць
Р. мсці́васці
Д. мсці́васці
В. мсці́васць
Т. мсці́васцю
М. мсці́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мсці́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мсці́вец мсці́ўцы
Р. мсці́ўца мсці́ўцаў
Д. мсці́ўцу мсці́ўцам
В. мсці́ўца мсці́ўцаў
Т. мсці́ўцам мсці́ўцамі
М. мсці́ўцу мсці́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мсці́віца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мсці́віца мсці́віцы
Р. мсці́віцы мсці́віц
Д. мсці́віцы мсці́віцам
В. мсці́віцу мсці́віц
Т. мсці́віцай
мсці́віцаю		 мсці́віцамі
М. мсці́віцы мсці́віцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мсці́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мсці́вы мсці́вая мсці́вае мсці́выя
Р. мсці́вага мсці́вай
мсці́вае		 мсці́вага мсці́вых
Д. мсці́ваму мсці́вай мсці́ваму мсці́вым
В. мсці́вы (неадуш.)
мсці́вага (адуш.)		 мсці́вую мсці́вае мсці́выя (неадуш.)
мсці́вых (адуш.)
Т. мсці́вым мсці́вай
мсці́ваю		 мсці́вым мсці́вымі
М. мсці́вым мсці́вай мсці́вым мсці́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мсці́ж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мсці́ж
Р. Мсціжа́
Д. Мсціжу́
В. Мсці́ж
Т. Мсціжо́м
М. Мсціжы́

мсці́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мсці́жскі мсці́жская мсці́жскае мсці́жскія
Р. мсці́жскага мсці́жскай
мсці́жскае		 мсці́жскага мсці́жскіх
Д. мсці́жскаму мсці́жскай мсці́жскаму мсці́жскім
В. мсці́жскі (неадуш.)
мсці́жскага (адуш.)		 мсці́жскую мсці́жскае мсці́жскія (неадуш.)
мсці́жскіх (адуш.)
Т. мсці́жскім мсці́жскай
мсці́жскаю		 мсці́жскім мсці́жскімі
М. мсці́жскім мсці́жскай мсці́жскім мсці́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Мсцісла́ў

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Мсцісла́ў Мсцісла́вы
Р. Мсцісла́ва Мсцісла́ваў
Д. Мсцісла́ву Мсцісла́вам
В. Мсцісла́ва Мсцісла́ваў
Т. Мсцісла́вам Мсцісла́вамі
М. Мсцісла́ве Мсцісла́вах