Мсці́бава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мсці́бава
Р. Мсці́бава
Д. Мсці́баву
В. Мсці́бава
Т. Мсці́бавам
М. Мсці́баве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)