мсці́віца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мсці́віца мсці́віцы
Р. мсці́віцы мсці́віц
Д. мсці́віцы мсці́віцам
В. мсці́віцу мсці́віц
Т. мсці́віцай
мсці́віцаю		 мсці́віцамі
М. мсці́віцы мсці́віцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)