Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кяле́йна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кяле́йна - -

Крыніцы: piskunou2012.

кяле́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. кяле́йнасць
Р. кяле́йнасці
Д. кяле́йнасці
В. кяле́йнасць
Т. кяле́йнасцю
М. кяле́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

кяле́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кяле́йнік кяле́йнікі
Р. кяле́йніка кяле́йнікаў
Д. кяле́йніку кяле́йнікам
В. кяле́йніка кяле́йнікаў
Т. кяле́йнікам кяле́йнікамі
М. кяле́йніку кяле́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

кяле́йніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кяле́йніца кяле́йніцы
Р. кяле́йніцы кяле́йніц
Д. кяле́йніцы кяле́йніцам
В. кяле́йніцу кяле́йніц
Т. кяле́йніцай
кяле́йніцаю
кяле́йніцамі
М. кяле́йніцы кяле́йніцах

Крыніцы: piskunou2012.

кяле́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кяле́йны кяле́йная кяле́йнае кяле́йныя
Р. кяле́йнага кяле́йнай
кяле́йнае
кяле́йнага кяле́йных
Д. кяле́йнаму кяле́йнай кяле́йнаму кяле́йным
В. кяле́йны (неадуш.)
кяле́йнага (адуш.)
кяле́йную кяле́йнае кяле́йныя (неадуш.)
кяле́йных (адуш.)
Т. кяле́йным кяле́йнай
кяле́йнаю
кяле́йным кяле́йнымі
М. кяле́йным кяле́йнай кяле́йным кяле́йных

Крыніцы: piskunou2012.