кяле́йна
прыслоўе
кяле́йна | - | - |
Крыніцы:
кяле́йна
прыслоўе
кяле́йна | - | - |
Крыніцы:
кяле́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
кяле́йнасць | |
кяле́йнасці | |
кяле́йнасці | |
кяле́йнасць | |
кяле́йнасцю | |
кяле́йнасці |
Крыніцы:
кяле́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кяле́йнік | кяле́йнікі | |
кяле́йніка | кяле́йнікаў | |
кяле́йніку | кяле́йнікам | |
кяле́йніка | кяле́йнікаў | |
кяле́йнікам | кяле́йнікамі | |
кяле́йніку | кяле́йніках |
Крыніцы:
кяле́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
кяле́йніца | кяле́йніцы | |
кяле́йніцы | кяле́йніц | |
кяле́йніцы | кяле́йніцам | |
кяле́йніцу | кяле́йніц | |
кяле́йніцай кяле́йніцаю |
кяле́йніцамі | |
кяле́йніцы | кяле́йніцах |
Крыніцы:
кяле́йны
прыметнік, адносны
кяле́йны | кяле́йная | кяле́йнае | кяле́йныя | |
кяле́йнага | кяле́йнай кяле́йнае |
кяле́йнага | кяле́йных | |
кяле́йнаму | кяле́йнай | кяле́йнаму | кяле́йным | |
кяле́йны ( кяле́йнага ( |
кяле́йную | кяле́йнае | кяле́йныя ( кяле́йных ( |
|
кяле́йным | кяле́йнай кяле́йнаю |
кяле́йным | кяле́йнымі | |
кяле́йным | кяле́йнай | кяле́йным | кяле́йных |
Крыніцы: