кяле́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кяле́йнік | кяле́йнікі | |
| кяле́йніка | кяле́йнікаў | |
| кяле́йніку | кяле́йнікам | |
| кяле́йніка | кяле́йнікаў | |
| кяле́йнікам | кяле́йнікамі | |
| кяле́йніку | кяле́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)