кяле́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кяле́йніца | кяле́йніцы | |
| кяле́йніцы | кяле́йніц | |
| кяле́йніцы | кяле́йніцам | |
| кяле́йніцу | кяле́йніц | |
| кяле́йніцай кяле́йніцаю |
кяле́йніцамі | |
| кяле́йніцы | кяле́йніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)