квіеты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
квіеты́зм | |
квіеты́зму | |
квіеты́зму | |
квіеты́зм | |
квіеты́змам | |
квіеты́зме |
Крыніцы:
квіеты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
квіеты́зм | |
квіеты́зму | |
квіеты́зму | |
квіеты́зм | |
квіеты́змам | |
квіеты́зме |
Крыніцы:
квіеты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
квіеты́ст | квіеты́сты | |
квіеты́ста | квіеты́стаў | |
квіеты́сту | квіеты́стам | |
квіеты́ста | квіеты́стаў | |
квіеты́стам | квіеты́стамі | |
квіеты́сце | квіеты́стах |
Крыніцы:
квіеты́чны
прыметнік, адносны
квіеты́чны | квіеты́чная | квіеты́чнае | квіеты́чныя | |
квіеты́чнага | квіеты́чнай квіеты́чнае |
квіеты́чнага | квіеты́чных | |
квіеты́чнаму | квіеты́чнай | квіеты́чнаму | квіеты́чным | |
квіеты́чны ( квіеты́чнага ( |
квіеты́чную | квіеты́чнае | квіеты́чныя ( квіеты́чных ( |
|
квіеты́чным | квіеты́чнай квіеты́чнаю |
квіеты́чным | квіеты́чнымі | |
квіеты́чным | квіеты́чнай | квіеты́чным | квіеты́чных |
Крыніцы:
кві́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кві́з | кві́зы | |
кві́за | кві́заў | |
кві́зу | кві́зам | |
кві́з | кві́зы | |
кві́зам | кві́замі | |
кві́зе | кві́зах |
Крыніцы:
кві́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
кві́кае | кві́каюць | |
Прошлы час | ||
кві́каў | кві́калі | |
кві́кала | ||
кві́кала | ||
Дзеепрыслоўе | ||
кві́каючы |
Крыніцы:
кві́кнуць
‘пра свінню’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
кві́кне | кві́кнуць | |
Прошлы час | ||
кві́кнуў | кві́кнулі | |
кві́кнула | ||
кві́кнула | ||
Дзеепрыслоўе | ||
кві́кнуўшы |
Крыніцы:
квікстэ́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
квікстэ́п | квікстэ́пы | |
квікстэ́па | квікстэ́паў | |
квікстэ́пу | квікстэ́пам | |
квікстэ́п | квікстэ́пы | |
квікстэ́пам | квікстэ́памі | |
квікстэ́пе | квікстэ́пах |
Крыніцы:
кві́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кві́ленне | |
кві́лення | |
кві́ленню | |
кві́ленне | |
кві́леннем | |
кві́ленні |
Крыніцы:
кві́ліць
‘дражніць, крыўдзіць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
кві́лю | кві́лім | |
кві́ліш | кві́ліце | |
кві́ліць | кві́ляць | |
Прошлы час | ||
кві́ліў | кві́лілі | |
кві́ліла | ||
кві́ліла | ||
Загадны лад | ||
кві́ль | кві́льце | |
Дзеепрыслоўе | ||
кві́лячы |
Крыніцы:
кві́нта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кві́нта | кві́нты | |
кві́нты | кві́нт квінтаў |
|
кві́нце | кві́нтам | |
кві́нту | кві́нты | |
кві́нтай кві́нтаю |
кві́нтамі | |
кві́нце | кві́нтах |
Крыніцы: