кві́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кві́кае кві́каюць
Прошлы час
м. кві́каў кві́калі
ж. кві́кала
н. кві́кала
Дзеепрыслоўе
цяп. час кві́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)