кві́ліць

‘дражніць, крыўдзіць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кві́лю кві́лім
2-я ас. кві́ліш кві́ліце
3-я ас. кві́ліць кві́ляць
Прошлы час
м. кві́ліў кві́лілі
ж. кві́ліла
н. кві́ліла
Загадны лад
2-я ас. кві́ль кві́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кві́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)