ззя́біць
‘ахаладзіць, астудзіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ззя́блю |
ззя́бім |
| 2-я ас. |
ззя́біш |
ззя́біце |
| 3-я ас. |
ззя́біць |
ззя́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
ззя́біў |
ззя́білі |
| ж. |
ззя́біла |
| н. |
ззя́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ззя́б |
ззя́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ззя́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ззя́блы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ззя́блы |
ззя́блая |
ззя́блае |
ззя́блыя |
| Р. |
ззя́блага |
ззя́блай ззя́блае |
ззя́блага |
ззя́блых |
| Д. |
ззя́бламу |
ззя́блай |
ззя́бламу |
ззя́блым |
| В. |
ззя́блы (неадуш.) ззя́блага (адуш.) |
ззя́блую |
ззя́блае |
ззя́блыя (неадуш.) ззя́блых (адуш.) |
| Т. |
ззя́блым |
ззя́блай ззя́блаю |
ззя́блым |
ззя́блымі |
| М. |
ззя́блым |
ззя́блай |
ззя́блым |
ззя́блых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ззя́бнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ззя́бнуты |
ззя́бнутая |
ззя́бнутае |
ззя́бнутыя |
| Р. |
ззя́бнутага |
ззя́бнутай ззя́бнутае |
ззя́бнутага |
ззя́бнутых |
| Д. |
ззя́бнутаму |
ззя́бнутай |
ззя́бнутаму |
ззя́бнутым |
| В. |
ззя́бнуты (неадуш.) ззя́бнутага (адуш.) |
ззя́бнутую |
ззя́бнутае |
ззя́бнутыя (неадуш.) ззя́бнутых (адуш.) |
| Т. |
ззя́бнутым |
ззя́бнутай ззя́бнутаю |
ззя́бнутым |
ззя́бнутымі |
| М. |
ззя́бнутым |
ззя́бнутай |
ззя́бнутым |
ззя́бнутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
ззя́бнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ззя́бну |
ззя́бнем |
| 2-я ас. |
ззя́бнеш |
ззя́бнеце |
| 3-я ас. |
ззя́бне |
ззя́бнуць |
| Прошлы час |
| м. |
ззя́б |
ззя́блі |
| ж. |
ззя́бла |
| н. |
ззя́бла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ззя́бні |
ззя́бніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ззя́бшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ззя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ззя́нне |
| Р. |
ззя́ння |
| Д. |
ззя́нню |
| В. |
ззя́нне |
| Т. |
ззя́ннем |
| М. |
ззя́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ззя́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ззя́ю |
ззя́ем |
| 2-я ас. |
ззя́еш |
ззя́еце |
| 3-я ас. |
ззя́е |
ззя́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ззя́ў |
ззя́лі |
| ж. |
ззя́ла |
| н. |
ззя́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ззя́й |
ззя́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ззя́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.