Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

жыўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жыўле́нне
Р. жыўле́ння
Д. жыўле́нню
В. жыўле́нне
Т. жыўле́ннем
М. жыўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жыўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жыўля́юся жыўля́емся
2-я ас. жыўля́ешся жыўля́ецеся
3-я ас. жыўля́ецца жыўля́юцца
Прошлы час
м. жыўля́ўся жыўля́ліся
ж. жыўля́лася
н. жыўля́лася
Загадны лад
2-я ас. жыўля́йся жыўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час жыўля́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

жы́ўнасны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жы́ўнасны жы́ўнасная жы́ўнаснае жы́ўнасныя
Р. жы́ўнаснага жы́ўнаснай
жы́ўнаснае
жы́ўнаснага жы́ўнасных
Д. жы́ўнаснаму жы́ўнаснай жы́ўнаснаму жы́ўнасным
В. жы́ўнасны (неадуш.)
жы́ўнаснага (адуш.)
жы́ўнасную жы́ўнаснае жы́ўнасныя (неадуш.)
жы́ўнасных (адуш.)
Т. жы́ўнасным жы́ўнаснай
жы́ўнаснаю
жы́ўнасным жы́ўнаснымі
М. жы́ўнасным жы́ўнаснай жы́ўнасным жы́ўнасных

Крыніцы: piskunou2012.

жы́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. жы́ўнасць
Р. жы́ўнасці
Д. жы́ўнасці
В. жы́ўнасць
Т. жы́ўнасцю
М. жы́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жы́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жы́ўны жы́ўная жы́ўнае жы́ўныя
Р. жы́ўнага жы́ўнай
жы́ўнае
жы́ўнага жы́ўных
Д. жы́ўнаму жы́ўнай жы́ўнаму жы́ўным
В. жы́ўны (неадуш.)
жы́ўнага (адуш.)
жы́ўную жы́ўнае жы́ўныя (неадуш.)
жы́ўных (адуш.)
Т. жы́ўным жы́ўнай
жы́ўнаю
жы́ўным жы́ўнымі
М. жы́ўным жы́ўнай жы́ўным жы́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

жыўцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жыўцо́вы жыўцо́вая жыўцо́вае жыўцо́выя
Р. жыўцо́вага жыўцо́вай
жыўцо́вае
жыўцо́вага жыўцо́вых
Д. жыўцо́ваму жыўцо́вай жыўцо́ваму жыўцо́вым
В. жыўцо́вы
жыўцо́вага
жыўцо́вую жыўцо́вае жыўцо́выя
жыўцо́вых
Т. жыўцо́вым жыўцо́вай
жыўцо́ваю
жыўцо́вым жыўцо́вымі
М. жыўцо́вым жыўцо́вай жыўцо́вым жыўцо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

жыўцо́м

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
жыўцо́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жыўцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жыўцо́ўка жыўцо́ўкі
Р. жыўцо́ўкі жыўцо́вак
Д. жыўцо́ўцы жыўцо́ўкам
В. жыўцо́ўку жыўцо́ўкі
Т. жыўцо́ўкай
жыўцо́ўкаю
жыўцо́ўкамі
М. жыўцо́ўцы жыўцо́ўках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

жы́ўчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жы́ўчы жы́ўчая жы́ўчае жы́ўчыя
Р. жы́ўчага жы́ўчай
жы́ўчае
жы́ўчага жы́ўчых
Д. жы́ўчаму жы́ўчай жы́ўчаму жы́ўчым
В. жы́ўчы (неадуш.)
жы́ўчага (адуш.)
жы́ўчую жы́ўчае жы́ўчыя (неадуш.)
жы́ўчых (адуш.)
Т. жы́ўчым жы́ўчай
жы́ўчаю
жы́ўчым жы́ўчымі
М. жы́ўчым жы́ўчай жы́ўчым жы́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

жы́ўчык

‘жывы, рухавы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жы́ўчык жы́ўчыкі
Р. жы́ўчыка жы́ўчыкаў
Д. жы́ўчыку жы́ўчыкам
В. жы́ўчыка жы́ўчыкаў
Т. жы́ўчыкам жы́ўчыкамі
М. жы́ўчыку жы́ўчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.