жы́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| жы́чка | жы́чкі | |
| жы́чкі | жы́чак | |
| жы́чцы | жы́чкам | |
| жы́чку | жы́чкі | |
| жы́чкай жы́чкаю |
жы́чкамі | |
| жы́чцы | жы́чках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніжычлі́ва
прыслоўе
| жычлі́ва | - | - |
Крыніцы:
Жычы́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Жычы́н | |
| Жычына́ | |
| Жычыну́ | |
| Жычы́н | |
| Жычыно́м | |
| Жычыне́ |