Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

жы́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
жы́ва жыве́й найжыве́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

жывагло́т

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жывагло́т жывагло́ты
Р. жывагло́та жывагло́таў
Д. жывагло́ту жывагло́там
В. жывагло́та жывагло́таў
Т. жывагло́там жывагло́тамі
М. жывагло́це жывагло́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жывагло́т

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жывагло́т жывагло́ты
Р. жывагло́та жывагло́таў
Д. жывагло́ту жывагло́там
В. жывагло́та жывагло́таў
Т. жывагло́там жывагло́тамі
М. жывагло́це жывагло́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жывагло́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жывагло́тка жывагло́ткі
Р. жывагло́ткі жывагло́так
Д. жывагло́тцы жывагло́ткам
В. жывагло́тку жывагло́так
Т. жывагло́ткай
жывагло́ткаю
жывагло́ткамі
М. жывагло́тцы жывагло́тках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жывагло́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жывагло́цкі жывагло́цкая жывагло́цкае жывагло́цкія
Р. жывагло́цкага жывагло́цкай
жывагло́цкае
жывагло́цкага жывагло́цкіх
Д. жывагло́цкаму жывагло́цкай жывагло́цкаму жывагло́цкім
В. жывагло́цкі (неадуш.)
жывагло́цкага (адуш.)
жывагло́цкую жывагло́цкае жывагло́цкія (неадуш.)
жывагло́цкіх (адуш.)
Т. жывагло́цкім жывагло́цкай
жывагло́цкаю
жывагло́цкім жывагло́цкімі
М. жывагло́цкім жывагло́цкай жывагло́цкім жывагло́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

жывагло́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жывагло́цтва
Р. жывагло́цтва
Д. жывагло́цтву
В. жывагло́цтва
Т. жывагло́цтвам
М. жывагло́цтве

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

жывагло́ць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
жывагло́ць - -

Крыніцы: piskunou2012.

жывадзё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жывадзё́р жывадзё́ры
Р. жывадзё́ра жывадзё́раў
Д. жывадзё́ру жывадзё́рам
В. жывадзё́ра жывадзё́раў
Т. жывадзё́рам жывадзё́рамі
М. жывадзё́ру жывадзё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жывадзё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жывадзё́рка жывадзё́ркі
Р. жывадзё́ркі жывадзё́рак
Д. жывадзё́рцы жывадзё́ркам
В. жывадзё́рку жывадзё́рак
Т. жывадзё́ркай
жывадзё́ркаю
жывадзё́ркамі
М. жывадзё́рцы жывадзё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жывадзё́рскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жывадзё́рскі жывадзё́рская жывадзё́рскае жывадзё́рскія
Р. жывадзё́рскага жывадзё́рскай
жывадзё́рскае
жывадзё́рскага жывадзё́рскіх
Д. жывадзё́рскаму жывадзё́рскай жывадзё́рскаму жывадзё́рскім
В. жывадзё́рскі
жывадзё́рскага
жывадзё́рскую жывадзё́рскае жывадзё́рскія
жывадзё́рскіх
Т. жывадзё́рскім жывадзё́рскай
жывадзё́рскаю
жывадзё́рскім жывадзё́рскімі
М. жывадзё́рскім жывадзё́рскай жывадзё́рскім жывадзё́рскіх

Крыніцы: tsblm1996.