жывагло́т

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жывагло́т жывагло́ты
Р. жывагло́та жывагло́таў
Д. жывагло́ту жывагло́там
В. жывагло́та жывагло́таў
Т. жывагло́там жывагло́тамі
М. жывагло́це жывагло́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)