жы́ўчык
‘жывы, рухавы чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жы́ўчык | жы́ўчыкі | |
| жы́ўчыка | жы́ўчыкаў | |
| жы́ўчыку | жы́ўчыкам | |
| жы́ўчыка | жы́ўчыкаў | |
| жы́ўчыкам | жы́ўчыкамі | |
| жы́ўчыку | жы́ўчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)