Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
еёікоуя

днява́ліць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. днява́лю днява́лім
2-я ас. днява́ліш днява́ліце
3-я ас. днява́ліць днява́ляць
Прошлы час
м. днява́ліў днява́лілі
ж. днява́ліла
н. днява́ліла
Загадны лад
2-я ас. днява́ль днява́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час днява́лячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

днява́льны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. днява́льны днява́льныя
Р. днява́льнага днява́льных
Д. днява́льнаму днява́льным
В. днява́льнага днява́льных
Т. днява́льным днява́льнымі
М. днява́льным днява́льных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

днява́льства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. днява́льства
Р. днява́льства
Д. днява́льству
В. днява́льства
Т. днява́льствам
М. днява́льстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

днява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. днява́нне
Р. днява́ння
Д. днява́нню
В. днява́нне
Т. днява́ннем
М. днява́нні

Крыніцы: piskunou2012.

днява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дню́ю дню́ем
2-я ас. дню́еш дню́еце
3-я ас. дню́е дню́юць
Прошлы час
м. днява́ў днява́лі
ж. днява́ла
н. днява́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дню́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дня́мі

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
дня́мі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Дняпро́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дняпро́
Р. Дняпра́
Д. Дняпру́
В. Дняпро́
Т. Дняпро́м
М. Дняпру́

Іншыя варыянты: Дне́пр.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Дняпро́вец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дняпро́вец
Р. Дняпро́ўца
Д. Дняпро́ўцу
В. Дняпро́вец
Т. Дняпро́ўцам
М. Дняпро́ўцы

дняпро́ўска-бу́гскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дняпро́ўска-бу́гскі дняпро́ўска-бу́гская дняпро́ўска-бу́гскае дняпро́ўска-бу́гскія
Р. дняпро́ўска-бу́гскага дняпро́ўска-бу́гскай
дняпро́ўска-бу́гскае		 дняпро́ўска-бу́гскага дняпро́ўска-бу́гскіх
Д. дняпро́ўска-бу́гскаму дняпро́ўска-бу́гскай дняпро́ўска-бу́гскаму дняпро́ўска-бу́гскім
В. дняпро́ўска-бу́гскі (неадуш.)
дняпро́ўска-бу́гскага (адуш.)		 дняпро́ўска-бу́гскую дняпро́ўска-бу́гскае дняпро́ўска-бу́гскія (неадуш.)
дняпро́ўска-бу́гскіх (адуш.)
Т. дняпро́ўска-бу́гскім дняпро́ўска-бу́гскай
дняпро́ўска-бу́гскаю		 дняпро́ўска-бу́гскім дняпро́ўска-бу́гскімі
М. дняпро́ўска-бу́гскім дняпро́ўска-бу́гскай дняпро́ўска-бу́гскім дняпро́ўска-бу́гскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дняпро́ўска-дзві́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дняпро́ўска-дзві́нскі дняпро́ўска-дзві́нская дняпро́ўска-дзві́нскае дняпро́ўска-дзві́нскія
Р. дняпро́ўска-дзві́нскага дняпро́ўска-дзві́нскай
дняпро́ўска-дзві́нскае		 дняпро́ўска-дзві́нскага дняпро́ўска-дзві́нскіх
Д. дняпро́ўска-дзві́нскаму дняпро́ўска-дзві́нскай дняпро́ўска-дзві́нскаму дняпро́ўска-дзві́нскім
В. дняпро́ўска-дзві́нскі (неадуш.)
дняпро́ўска-дзві́нскага (адуш.)		 дняпро́ўска-дзві́нскую дняпро́ўска-дзві́нскае дняпро́ўска-дзві́нскія (неадуш.)
дняпро́ўска-дзві́нскіх (адуш.)
Т. дняпро́ўска-дзві́нскім дняпро́ўска-дзві́нскай
дняпро́ўска-дзві́нскаю		 дняпро́ўска-дзві́нскім дняпро́ўска-дзві́нскімі
М. дняпро́ўска-дзві́нскім дняпро́ўска-дзві́нскай дняпро́ўска-дзві́нскім дняпро́ўска-дзві́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.