бэ́ханне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| бэ́ханне | |
| бэ́хання | |
| бэ́ханню | |
| бэ́ханне | |
| бэ́ханнем | |
| бэ́ханні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннібэ́хаць
‘біць, кідаць каго-небудзь, што-небудзь; грымець’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| бэ́хаю | бэ́хаем | |
| бэ́хаеш | бэ́хаеце | |
| бэ́хае | бэ́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| бэ́хаў | бэ́халі | |
| бэ́хала | ||
| бэ́хала | ||
| Загадны лад | ||
| бэ́хай | бэ́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| бэ́хаючы | ||
Крыніцы:
бэ́хнуць
‘ударыць, кінуць каго-небудзь, што-небудзь; грымнуць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| бэ́хну | бэ́хнем | |
| бэ́хнеш | бэ́хнеце | |
| бэ́хне | бэ́хнуць | |
| Прошлы час | ||
| бэ́хнуў | бэ́хнулі | |
| бэ́хнула | ||
| бэ́хнула | ||
| Загадны лад | ||
| бэ́хні | бэ́хніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| бэ́хнуўшы | ||
Крыніцы: