Verbum

анлайнавы слоўнік

Бэ́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

бэ́ндэраўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бэ́ндэраўскі	бэ́ндэраўская	бэ́ндэраўскае	бэ́ндэраўскія
Р.	бэ́ндэраўскага	бэ́ндэраўскай бэ́ндэраўскае	бэ́ндэраўскага	бэ́ндэраўскіх
Д.	бэ́ндэраўскаму	бэ́ндэраўскай	бэ́ндэраўскаму	бэ́ндэраўскім
В.	бэ́ндэраўскі (неадуш.) бэ́ндэраўскага (адуш.)	бэ́ндэраўскую	бэ́ндэраўскае	бэ́ндэраўскія (неадуш.) бэ́ндэраўскіх (адуш.)
Т.	бэ́ндэраўскім	бэ́ндэраўскай бэ́ндэраўскаю	бэ́ндэраўскім	бэ́ндэраўскімі
М.	бэ́ндэраўскім	бэ́ндэраўскай	бэ́ндэраўскім	бэ́ндэраўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

бэ́нцнуць

‘ударыць каго-небудзь, што-небудзь рэзка, з сілай’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

бэнээ́раўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бэнээ́раўскі	бэнээ́раўская	бэнээ́раўскае	бэнээ́раўскія
Р.	бэнээ́раўскага	бэнээ́раўскай бэнээ́раўскае	бэнээ́раўскага	бэнээ́раўскіх
Д.	бэнээ́раўскаму	бэнээ́раўскай	бэнээ́раўскаму	бэнээ́раўскім
В.	бэнээ́раўскі (неадуш.) бэнээ́раўскага (адуш.)	бэнээ́раўскую	бэнээ́раўскае	бэнээ́раўскія (неадуш.) бэнээ́раўскіх (адуш.)
Т.	бэнээ́раўскім	бэнээ́раўскай бэнээ́раўскаю	бэнээ́раўскім	бэнээ́раўскімі
М.	бэнээ́раўскім	бэнээ́раўскай	бэнээ́раўскім	бэнээ́раўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

бэнээ́фаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бэнээ́фаўскі	бэнээ́фаўская	бэнээ́фаўскае	бэнээ́фаўскія
Р.	бэнээ́фаўскага	бэнээ́фаўскай бэнээ́фаўскае	бэнээ́фаўскага	бэнээ́фаўскіх
Д.	бэнээ́фаўскаму	бэнээ́фаўскай	бэнээ́фаўскаму	бэнээ́фаўскім
В.	бэнээ́фаўскі (неадуш.) бэнээ́фаўскага (адуш.)	бэнээ́фаўскую	бэнээ́фаўскае	бэнээ́фаўскія (неадуш.) бэнээ́фаўскіх (адуш.)
Т.	бэнээ́фаўскім	бэнээ́фаўскай бэнээ́фаўскаю	бэнээ́фаўскім	бэнээ́фаўскімі
М.	бэнээ́фаўскім	бэнээ́фаўскай	бэнээ́фаўскім	бэнээ́фаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.