бэ́нцнуць
‘ударыць каго-небудзь, што-небудзь рэзка, з сілай’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| бэ́нцну | бэ́нцнем | |
| бэ́нцнеш | бэ́нцнеце | |
| бэ́нцне | бэ́нцнуць | |
| Прошлы час | ||
| бэ́нцнуў | бэ́нцнулі | |
| бэ́нцнула | ||
| бэ́нцнула | ||
| Загадны лад | ||
| бэ́нцні | бэ́нцніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| бэ́нцнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)