бэ́хаць

‘біць, кідаць каго-небудзь, што-небудзь; грымець’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бэ́хаю бэ́хаем
2-я ас. бэ́хаеш бэ́хаеце
3-я ас. бэ́хае бэ́хаюць
Прошлы час
м. бэ́хаў бэ́халі
ж. бэ́хала
н. бэ́хала
Загадны лад
2-я ас. бэ́хай бэ́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бэ́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)