бэ́хнуць

‘ударыць, кінуць каго-небудзь, што-небудзь; грымнуць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бэ́хну бэ́хнем
2-я ас. бэ́хнеш бэ́хнеце
3-я ас. бэ́хне бэ́хнуць
Прошлы час
м. бэ́хнуў бэ́хнулі
ж. бэ́хнула
н. бэ́хнула
Загадны лад
2-я ас. бэ́хні бэ́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бэ́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)