ветранепраніка́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ветранепраніка́льны |
ветранепраніка́льная |
ветранепраніка́льнае |
ветранепраніка́льныя |
| Р. |
ветранепраніка́льнага |
ветранепраніка́льнай
ветранепраніка́льнае |
ветранепраніка́льнага |
ветранепраніка́льных |
| Д. |
ветранепраніка́льнаму |
ветранепраніка́льнай |
ветранепраніка́льнаму |
ветранепраніка́льным |
| В. |
ветранепраніка́льны (неадуш.)
ветранепраніка́льнага (адуш.) |
ветранепраніка́льную |
ветранепраніка́льнае |
ветранепраніка́льныя (неадуш.)
ветранепраніка́льных (адуш.) |
| Т. |
ветранепраніка́льным |
ветранепраніка́льнай
ветранепраніка́льнаю |
ветранепраніка́льным |
ветранепраніка́льнымі |
| М. |
ветранепраніка́льным |
ветранепраніка́льнай |
ветранепраніка́льным |
ветранепраніка́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ве́транік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ве́транік |
ве́транікі |
| Р. |
ве́траніка |
ве́транікаў |
| Д. |
ве́траніку |
ве́транікам |
| В. |
ве́траніка |
ве́транікаў |
| Т. |
ве́транікам |
ве́транікамі |
| М. |
ве́траніку |
ве́траніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ве́траніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ве́траніца |
ве́траніцы |
| Р. |
ве́траніцы |
ве́траніц |
| Д. |
ве́траніцы |
ве́траніцам |
| В. |
ве́траніцу |
ве́траніц |
| Т. |
ве́траніцай
ве́траніцаю |
ве́траніцамі |
| М. |
ве́траніцы |
ве́траніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ве́траніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ве́траніца |
ве́траніцы |
| Р. |
ве́траніцы |
ве́траніц |
| Д. |
ве́траніцы |
ве́траніцам |
| В. |
ве́траніцу |
ве́траніцы |
| Т. |
ве́траніцай
ве́траніцаю |
ве́траніцамі |
| М. |
ве́траніцы |
ве́траніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ве́транка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ве́транка |
| Р. |
Ве́транкі |
| Д. |
Ве́транцы |
| В. |
Ве́транку |
| Т. |
Ве́транкай
Ве́транкаю |
| М. |
Ве́транцы |
ве́траны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ве́траны |
ве́траная |
ве́транае |
ве́траныя |
| Р. |
ве́транага |
ве́транай
ве́транае |
ве́транага |
ве́траных |
| Д. |
ве́транаму |
ве́транай |
ве́транаму |
ве́траным |
| В. |
ве́траны (неадуш.)
ве́транага (адуш.) |
ве́траную |
ве́транае |
ве́траныя (неадуш.)
ве́траных (адуш.) |
| Т. |
ве́траным |
ве́транай
ве́транаю |
ве́траным |
ве́транымі |
| М. |
ве́траным |
ве́транай |
ве́траным |
ве́траных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ветраны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ветраны́ |
ветрана́я |
ветрано́е |
ветраны́я |
| Р. |
ветрано́га |
ветрано́й
ветрано́е |
ветрано́га |
ветраны́х |
| Д. |
ветрано́му |
ветрано́й |
ветрано́му |
ветраны́м |
| В. |
ветраны́ (неадуш.)
ветрано́га (адуш.) |
ветрану́ю |
ветрано́е |
ветраны́я (неадуш.)
ветраны́х (адуш.) |
| Т. |
ветраны́м |
ветрано́й
ветрано́ю |
ветраны́м |
ветраны́мі |
| М. |
ветраны́м |
ветрано́й |
ветраны́м |
ветраны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ветрапаказа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ветрапаказа́льнік |
ветрапаказа́льнікі |
| Р. |
ветрапаказа́льніка |
ветрапаказа́льнікаў |
| Д. |
ветрапаказа́льніку |
ветрапаказа́льнікам |
| В. |
ветрапаказа́льнік |
ветрапаказа́льнікі |
| Т. |
ветрапаказа́льнікам |
ветрапаказа́льнікамі |
| М. |
ветрапаказа́льніку |
ветрапаказа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.