разгараджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгараджа́ю |
разгараджа́ем |
| 2-я ас. |
разгараджа́еш |
разгараджа́еце |
| 3-я ас. |
разгараджа́е |
разгараджа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разгараджа́ў |
разгараджа́лі |
| ж. |
разгараджа́ла |
| н. |
разгараджа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгараджа́й |
разгараджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разгараджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгарадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгараджу́ся |
разгаро́дзімся |
| 2-я ас. |
разгаро́дзішся |
разгаро́дзіцеся |
| 3-я ас. |
разгаро́дзіцца |
разгаро́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгарадзі́ўся |
разгарадзі́ліся |
| ж. |
разгарадзі́лася |
| н. |
разгарадзі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгарадзі́ся |
разгарадзі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгарадзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгарадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгараджу́ |
разгаро́дзім |
| 2-я ас. |
разгаро́дзіш |
разгаро́дзіце |
| 3-я ас. |
разгаро́дзіць |
разгаро́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
разгарадзі́ў |
разгарадзі́лі |
| ж. |
разгарадзі́ла |
| н. |
разгарадзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгарадзі́ |
разгарадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгарадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгара́нне |
| Р. |
разгара́ння |
| Д. |
разгара́нню |
| В. |
разгара́нне |
| Т. |
разгара́ннем |
| М. |
разгара́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разгара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разгара́ецца |
разгара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгара́ўся |
разгара́ліся |
| ж. |
разгара́лася |
| н. |
разгара́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгара́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгара́чанасць |
| Р. |
разгара́чанасці |
| Д. |
разгара́чанасці |
| В. |
разгара́чанасць |
| Т. |
разгара́чанасцю |
| М. |
разгара́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгара́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгара́чаны |
разгара́чаная |
разгара́чанае |
разгара́чаныя |
| Р. |
разгара́чанага |
разгара́чанай разгара́чанае |
разгара́чанага |
разгара́чаных |
| Д. |
разгара́чанаму |
разгара́чанай |
разгара́чанаму |
разгара́чаным |
| В. |
разгара́чаны (неадуш.) разгара́чанага (адуш.) |
разгара́чаную |
разгара́чанае |
разгара́чаныя (неадуш.) разгара́чаных (адуш.) |
| Т. |
разгара́чаным |
разгара́чанай разгара́чанаю |
разгара́чаным |
разгара́чанымі |
| М. |
разгара́чаным |
разгара́чанай |
разгара́чаным |
разгара́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разгара́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгара́чаны |
разгара́чаная |
разгара́чанае |
разгара́чаныя |
| Р. |
разгара́чанага |
разгара́чанай разгара́чанае |
разгара́чанага |
разгара́чаных |
| Д. |
разгара́чанаму |
разгара́чанай |
разгара́чанаму |
разгара́чаным |
| В. |
разгара́чаны (неадуш.) разгара́чанага (адуш.) |
разгара́чаную |
разгара́чанае |
разгара́чаныя (неадуш.) разгара́чаных (адуш.) |
| Т. |
разгара́чаным |
разгара́чанай разгара́чанаю |
разгара́чаным |
разгара́чанымі |
| М. |
разгара́чаным |
разгара́чанай |
разгара́чаным |
разгара́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разгара́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгара́чаны |
разгара́чаная |
разгара́чанае |
разгара́чаныя |
| Р. |
разгара́чанага |
разгара́чанай разгара́чанае |
разгара́чанага |
разгара́чаных |
| Д. |
разгара́чанаму |
разгара́чанай |
разгара́чанаму |
разгара́чаным |
| В. |
разгара́чаны (неадуш.) разгара́чанага (адуш.) |
разгара́чаную |
разгара́чанае |
разгара́чаныя (неадуш.) разгара́чаных (адуш.) |
| Т. |
разгара́чаным |
разгара́чанай разгара́чанаю |
разгара́чаным |
разгара́чанымі |
| М. |
разгара́чаным |
разгара́чанай |
разгара́чаным |
разгара́чаных |
Кароткая форма: разгара́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разгарачы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгарачу́ся |
разгарачы́мся |
| 2-я ас. |
разгарачы́шся |
разгарачыце́ся |
| 3-я ас. |
разгарачы́цца |
разгарача́цца |
| Прошлы час |
| м. |
разгарачы́ўся |
разгарачы́ліся |
| ж. |
разгарачы́лася |
| н. |
разгарачы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгарачы́ся |
разгарачы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгарачы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.