Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

пастара́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пастара́т
Р. пастара́ту
Д. пастара́ту
В. пастара́т
Т. пастара́там
М. пастара́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пастара́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пастара́юся пастара́емся
2-я ас. пастара́ешся пастара́ецеся
3-я ас. пастара́ецца пастара́юцца
Прошлы час
м. пастара́ўся пастара́ліся
ж. пастара́лася
н. пастара́лася
Загадны лад
2-я ас. пастара́йся пастара́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пастара́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пастарна́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пастарна́к
Р. пастарна́ку
Д. пастарна́ку
В. пастарна́к
Т. пастарна́кам
М. пастарна́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пастарна́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пастарна́кі
Р. Пастарна́к
Пастарна́каў
Д. Пастарна́кам
В. Пастарна́кі
Т. Пастарна́камі
М. Пастарна́ках

пастаро́нкава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пастаро́нкава - -

пастаро́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пастаро́нкавы пастаро́нкавая пастаро́нкавае пастаро́нкавыя
Р. пастаро́нкавага пастаро́нкавай
пастаро́нкавае		 пастаро́нкавага пастаро́нкавых
Д. пастаро́нкаваму пастаро́нкавай пастаро́нкаваму пастаро́нкавым
В. пастаро́нкавы (неадуш.)
пастаро́нкавага (адуш.)		 пастаро́нкавую пастаро́нкавае пастаро́нкавыя (неадуш.)
пастаро́нкавых (адуш.)
Т. пастаро́нкавым пастаро́нкавай
пастаро́нкаваю		 пастаро́нкавым пастаро́нкавымі
М. пастаро́нкавым пастаро́нкавай пастаро́нкавым пастаро́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

па́старскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́старскі па́старская па́старскае па́старскія
Р. па́старскага па́старскай
па́старскае		 па́старскага па́старскіх
Д. па́старскаму па́старскай па́старскаму па́старскім
В. па́старскі (неадуш.)
па́старскага (адуш.)		 па́старскую па́старскае па́старскія (неадуш.)
па́старскіх (адуш.)
Т. па́старскім па́старскай
па́старскаю		 па́старскім па́старскімі
М. па́старскім па́старскай па́старскім па́старскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

па́старства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. па́старства
Р. па́старства
Д. па́старству
В. па́старства
Т. па́старствам
М. па́старстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пастару́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пастару́нак пастару́нкі
Р. пастару́нка пастару́нкаў
Д. пастару́нку пастару́нкам
В. пастару́нак пастару́нкі
Т. пастару́нкам пастару́нкамі
М. пастару́нку пастару́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пастарунко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пастарунко́вы пастарунко́вая пастарунко́вае пастарунко́выя
Р. пастарунко́вага пастарунко́вай
пастарунко́вае		 пастарунко́вага пастарунко́вых
Д. пастарунко́ваму пастарунко́вай пастарунко́ваму пастарунко́вым
В. пастарунко́вы (неадуш.)
пастарунко́вага (адуш.)		 пастарунко́вую пастарунко́вае пастарунко́выя (неадуш.)
пастарунко́вых (адуш.)
Т. пастарунко́вым пастарунко́вай
пастарунко́ваю		 пастарунко́вым пастарунко́вымі
М. пастарунко́вым пастарунко́вай пастарунко́вым пастарунко́вых

Крыніцы: piskunou2012.