аку́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аку́лавы |
аку́лавая |
аку́лавае |
аку́лавыя |
Р. |
аку́лавага |
аку́лавай аку́лавае |
аку́лавага |
аку́лавых |
Д. |
аку́лаваму |
аку́лавай |
аку́лаваму |
аку́лавым |
В. |
аку́лавы (неадуш.) аку́лавага (адуш.) |
аку́лавую |
аку́лавае |
аку́лавыя (неадуш.) аку́лавых (адуш.) |
Т. |
аку́лавым |
аку́лавай аку́лаваю |
аку́лавым |
аку́лавымі |
М. |
аку́лавым |
аку́лавай |
аку́лавым |
аку́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аку́лавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
аку́лавыя |
Р. |
аку́лавых |
Д. |
аку́лавым |
В. |
аку́лавых |
Т. |
аку́лавымі |
М. |
аку́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
акулападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акулападо́бны |
акулападо́бная |
акулападо́бнае |
акулападо́бныя |
Р. |
акулападо́бнага |
акулападо́бнай акулападо́бнае |
акулападо́бнага |
акулападо́бных |
Д. |
акулападо́бнаму |
акулападо́бнай |
акулападо́бнаму |
акулападо́бным |
В. |
акулападо́бны (неадуш.) акулападо́бнага (адуш.) |
акулападо́бную |
акулападо́бнае |
акулападо́бныя (неадуш.) акулападо́бных (адуш.) |
Т. |
акулападо́бным |
акулападо́бнай акулападо́бнаю |
акулападо́бным |
акулападо́бнымі |
М. |
акулападо́бным |
акулападо́бнай |
акулападо́бным |
акулападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
акула́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акула́чваюся |
акула́чваемся |
2-я ас. |
акула́чваешся |
акула́чваецеся |
3-я ас. |
акула́чваецца |
акула́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
акула́чваўся |
акула́чваліся |
ж. |
акула́чвалася |
н. |
акула́чвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акула́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акула́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акула́чуся |
акула́чымся |
2-я ас. |
акула́чышся |
акула́чыцеся |
3-я ас. |
акула́чыцца |
акула́чацца |
Прошлы час |
м. |
акула́чыўся |
акула́чыліся |
ж. |
акула́чылася |
н. |
акула́чылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акула́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Акулі́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Акулі́нка |
Р. |
Акулі́нкі |
Д. |
Акулі́нцы |
В. |
Акулі́нку |
Т. |
Акулі́нкай Акулі́нкаю |
М. |
Акулі́нцы |
Аку́лінцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Аку́лінцы |
Р. |
Аку́лінцаў |
Д. |
Аку́лінцам |
В. |
Аку́лінцы |
Т. |
Аку́лінцамі |
М. |
Аку́лінцах |
акулірава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акулірава́нне |
Р. |
акулірава́ння |
Д. |
акулірава́нню |
В. |
акулірава́нне |
Т. |
акулірава́ннем |
М. |
акулірава́нні |
Іншыя варыянты:
акулі́раванне.
Крыніцы:
tsblm1996.
акулі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акулі́раванне |
Р. |
акулі́равання |
Д. |
акулі́раванню |
В. |
акулі́раванне |
Т. |
акулі́раваннем |
М. |
акулі́раванні |
Іншыя варыянты:
акулірава́нне.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
акулі́раваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акулі́раваны |
акулі́раваная |
акулі́раванае |
акулі́раваныя |
Р. |
акулі́раванага |
акулі́раванай акулі́раванае |
акулі́раванага |
акулі́раваных |
Д. |
акулі́раванаму |
акулі́раванай |
акулі́раванаму |
акулі́раваным |
В. |
акулі́раваны (неадуш.) акулі́раванага (адуш.) |
акулі́раваную |
акулі́раванае |
акулі́раваныя (неадуш.) акулі́раваных (адуш.) |
Т. |
акулі́раваным |
акулі́раванай акулі́раванаю |
акулі́раваным |
акулі́раванымі |
М. |
акулі́раваным |
акулі́раванай |
акулі́раваным |
акулі́раваных |
Іншыя варыянты:
акулірава́ны,
акуліро́ваны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.