Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аку́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́лавы аку́лавая аку́лавае аку́лавыя
Р. аку́лавага аку́лавай
аку́лавае
аку́лавага аку́лавых
Д. аку́лаваму аку́лавай аку́лаваму аку́лавым
В. аку́лавы (неадуш.)
аку́лавага (адуш.)
аку́лавую аку́лавае аку́лавыя (неадуш.)
аку́лавых (адуш.)
Т. аку́лавым аку́лавай
аку́лаваю
аку́лавым аку́лавымі
М. аку́лавым аку́лавай аку́лавым аку́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аку́лавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. аку́лавыя
Р. аку́лавых
Д. аку́лавым
В. аку́лавых
Т. аку́лавымі
М. аку́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

акулападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акулападо́бны акулападо́бная акулападо́бнае акулападо́бныя
Р. акулападо́бнага акулападо́бнай
акулападо́бнае
акулападо́бнага акулападо́бных
Д. акулападо́бнаму акулападо́бнай акулападо́бнаму акулападо́бным
В. акулападо́бны (неадуш.)
акулападо́бнага (адуш.)
акулападо́бную акулападо́бнае акулападо́бныя (неадуш.)
акулападо́бных (адуш.)
Т. акулападо́бным акулападо́бнай
акулападо́бнаю
акулападо́бным акулападо́бнымі
М. акулападо́бным акулападо́бнай акулападо́бным акулападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

акула́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. акула́чваюся акула́чваемся
2-я ас. акула́чваешся акула́чваецеся
3-я ас. акула́чваецца акула́чваюцца
Прошлы час
м. акула́чваўся акула́чваліся
ж. акула́чвалася
н. акула́чвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час акула́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акула́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акула́чуся акула́чымся
2-я ас. акула́чышся акула́чыцеся
3-я ас. акула́чыцца акула́чацца
Прошлы час
м. акула́чыўся акула́чыліся
ж. акула́чылася
н. акула́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час акула́чыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Акулі́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Акулі́нка
Р. Акулі́нкі
Д. Акулі́нцы
В. Акулі́нку
Т. Акулі́нкай
Акулі́нкаю
М. Акулі́нцы

Аку́лінцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аку́лінцы
Р. Аку́лінцаў
Д. Аку́лінцам
В. Аку́лінцы
Т. Аку́лінцамі
М. Аку́лінцах

акулірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. акулірава́нне
Р. акулірава́ння
Д. акулірава́нню
В. акулірава́нне
Т. акулірава́ннем
М. акулірава́нні

Іншыя варыянты: акулі́раванне.

Крыніцы: tsblm1996.

акулі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. акулі́раванне
Р. акулі́равання
Д. акулі́раванню
В. акулі́раванне
Т. акулі́раваннем
М. акулі́раванні

Іншыя варыянты: акулірава́нне.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

акулі́раваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акулі́раваны акулі́раваная акулі́раванае акулі́раваныя
Р. акулі́раванага акулі́раванай
акулі́раванае
акулі́раванага акулі́раваных
Д. акулі́раванаму акулі́раванай акулі́раванаму акулі́раваным
В. акулі́раваны (неадуш.)
акулі́раванага (адуш.)
акулі́раваную акулі́раванае акулі́раваныя (неадуш.)
акулі́раваных (адуш.)
Т. акулі́раваным акулі́раванай
акулі́раванаю
акулі́раваным акулі́раванымі
М. акулі́раваным акулі́раванай акулі́раваным акулі́раваных

Іншыя варыянты: акулірава́ны, акуліро́ваны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.